Terug naar de basis
Nadat we boodschappen hadden gedaan in Kitgum en nog even een bezoekje hadden gebracht aan de familie van onze gids David, gingen we weer op weg naar Buffalo Base. Op sommige stukken was de weg extreem slecht, vooral omdat het de laatste tijd behoorlijk geregend heeft. Halverwege werd de doorgang geblokkeerd door een minibusje, dat vervaarlijk diep in de modder was weggezakt. Een groep van een stuk of tien mannen deed verwoede pogingen om het voertuig los te krijgen. Aan een van de zijkanten was er nog een klein stukje over waar onze jeep net langs kon. Alleen was het daar ook een enorme modderpoel. En dus gebeurde waar we al bang voor waren: ook wij bleven steken. Gelukkig konden de mannen met veel duwen, trekken en graven het minibusje bevrijden, en daarna waren wij aan de beurt. De reddingsactie verliep verrassend genoeg gesmeerd en na een halfuurtje en een gepaste betaling konden we weer verder. Wel verdachten we de mannen ervan de weg nog net iets slechter te hebben gemaakt, zodat er meer auto’s zouden stranden. Best een creatieve manier om geld te verdienen...
Aan het einde van de middag kwamen we aan in Buffalo Base, waar we met een welkomstdrankje begroet werden. Het voelde een beetje als thuiskomen. We kregen weer onze ‘eigen’ kamer, waar onze huisgekko Gekkie al in zijn vertrouwde hoekje op ons wachtte. Overdag hadden we weer uitzicht op de groene tuin en ’s avonds op de sterrenhemel, inclusief de Melkweg. Wij willen hier nooit meer weg!
Reacties
Reacties
Het klinkt allemaal inderdaad heel far from the madding crowd. Bijzonder hoor. En wel terugkomen!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
